امید امام به ما دبستانی هایی بود که الان بزرگ شده ایم... امید سیدعلی به ما سربازان ولایت است که الان افسر جنگ نرم شده ایم و گاهی باید نشست و گریـه کرد... گویا علی باز سر بـه چاه دارد و کمیل میخواند... تاریخ تکرار میشود علی دیگری می آید... و باز جنگ تبلیغاتی معاویـه و عمروعاص بالا میگیرد وقتی علی شهید میشود میگویند:مگر علی نماز میخواند که در محراب شهید شده؟ و عده ای از ما توابین لقب می گیرمیم یعنی همان کسانی که نخواستند ببینند و توابین همان بی بصیرتان تاریخ اند... .
.