حرفها رو چه طور میشود گفت

                                         که ان کس که  نمی داند بفهمد

میگویم برای تو که هنوز نشناختی مرا

                                                 که هرکسی  دغدغه ای دارد

گویم دغدغه هر کس یکسان نیست

                                             دغدغه ی  من مال و ثروت وهوس نیست

دغدغه من مشکلات جامعه ست

                                             که کسی به فکر کسی نمی باشد

گویی خوی از انسانیت نبرده ایم

                                             که در کنار ما چه می گذرد

تا کی باید بی تفاوت نشست و دید

                                             که چه میگذرد بر همنوعمان

تا کی میتونی به تهمت و افترا گویی

                                               کاری که نکرده ای ،انجام دادی

تا کی میشود چشم را بست

                                               در مقابل این همه بی انصافیها

تا کی میشود سکوت کرد

                                                در مقابل این همه سرزنشها

تا کی میشود حقیقت را گفت

                                               در مقابل این همه نیرنگها

تا کی میشود شنید و تحمل کرد

                                              در مقابل این همه تهمت ها

تا کی میشود نشست و گفت

                                              که صبر کن در مقابل این حرفها

                                         .

                                         .

                                         .

                                         .

پی نوشت:هر کارم کنید دوستون دارم

میدونم بالاخره اینو میخونی

ولی انصاف نبود با من این طور باشید

گذشت چیز خوبی یادتون باشه

دوستان خوبم این پست شعر نبود چون من بلد نیستم شعر بگم درد دلم رو اینطوری نوشتم. ممنون از نگاهتون